Οι Ρομπέν των Μνημονίων.

Στη μνημονιακή  ιδεολογία ο Ρομπέν των Δασών είναι ένας βλάκας. 

Γιατί άλλο πράγμα είναι να κλέβεις από τους πλούσιους και να τα μοιράζεις στους φτωχούς και άλλο πράγμα να κλέβεις τους φτωχούς και να τα δίνεις στους πλούσιους.

Στο δάσος του Σέργουντ, ένας Ρομπέν που θα έκλεβε για την καλοπέραση του Σερίφη δεν θα άντεχε ούτε μια μέρα: ο λαός του δάσους θα τον είχε πάρει στο κυνήγι με τις πέτρες και τα βέλη. 

Στο δάσος του Ελλάντα, οι Ρομπέν είναι περισσότεροι και προσπαθούν να πουλήσουν τους εαυτούς τους  για προστάτες των φτωχών και των κατατρεγμένων.

Με τη δανειακή σύμβαση που έχουν υπογράψει και ο γαλάζιος και ο πράσινος Ρομπέν του Μνημονίου 2 δεσμεύονται  (αλήθεια κύριε Κουβέλη εσείς τι θα κάνετε;) να κλέψουν από τους κακούς εργάτες, συνταξιούχους, μισθωτούς,  αγρότες, αναπήρους, νέους υπαλλήλους, μαγαζάτορες, επαγγελματίες γνωστούς για τα πλούτη τους, αφού όπως ομολόγησε και ο κ. Πάγκαλος «μαζί τα φάγανε» και να τα δώσει στους φτωχούς εφοπλιστές, τραπεζίτες, εργολάβους, προμηθευτές του δημοσίου και λοιπές  αναξιοπαθούσες ομάδες. 

Και οι γαλάζιοι και πράσινοι βουλευτές που περιοδεύουν στα τηλεπαράθυρα για να υποστηρίξουν την αρπαγή των συμμοριών τους, φαντάζουν σαν αναρχικοί, που προπαγανδίζουν τις λαϊκές απαλλοτριώσεις. 

Το όλον θέμα είναι γελοίο, αλλά τα γνωστά για την αντικειμενικότητά τους ΜΜΕ και οι γνωστοί για την ανεξαρτησία τους από οικονομικά συμφέροντα πολιτικοί αναλυτές και σχολιαστές των ντιμπέιντ το αντιμετωπίζουν (υποτίθεται) σοβαρά. 

Ακόμη και ο σερίφης του Σέργουντ ήταν πιο ειλικρινής στις προθέσεις του  και πιο δίκαιος στη μοιρασιά των κλοπιμαίων.